[Interview] Birthday Kicks [GR]

birthday kicks, black echo trap album cover
Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους, αλλά και μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων με τις οποίες ήδη το πλαισιώνουν, μιλήσαμε με τον Ανδρέα (φωνητικά - κιθάρα) των Birthday Kicks, για το δίσκο και τα μελλοντικά σχέδιά τους, την εγχώρια underground σκηνή αλλά και την ευρύτερη ματιά τους πάνω στα πράγματα. 

Καλώς ήρθατε στο Downtuned. Εδώ και λίγο καιρό η πρώτη σας ολοκληρωμένη δουλειά υπό τον τίτλο “Black Echo Trap” είναι διαθέσιμη για το κοινό.  Ποιά είναι η μέχρι τώρα διαδρομή του συγκροτήματος  που συμπυκνώθηκε στα όσα ακούμε στο δίσκο;
Το 2009 γνωριζόμαστε με τον Jeroen στο live των Last Drive στο κηποθέατρο της Λάρισας. Τα χαμόγελα πλατιά στο τέλος του live και ακόμα πλατύτερα στη σχεδόν ταυτόχρονη απάντηση στην ερώτηση «τι ακούς»: The Pixies! Από το Φεβρουάριο του 2010 αρχίζουμε να παίζουμε μαζί στο σπίτι, κιθάρα και μπάσο. Δοκιμάζουμε με διάφορους φίλους στα ντραμς, αλλά η μπάντα δεν μας κάθεται. Μαθαίνουμε από πρώτο χέρι ότι η υπόθεση μπάντα είναι μια σχέση που χρειάζεται πολλή τύχη. Κάνουμε κάποιες πρώτες απόπειρες με το όνομα TAZ (Temporary Autonomous Zone) με καλύτερη στιγμή μας το άνοιγμα της συναυλίας των Wooden Shjips στη Λάρισα. Συνεχίζουμε να δοκιμάζουμε με διάφορους φίλους στα τύμπανα. Το Νοέμβριο του 2010, κι ενώ τζαμάρουμε με ένα φίλο κομήτη από τη Μελβούρνη, τον Ντίνο τον Αυστραλό, ο Κώστας από το Stage της Λάρισας ρίχνει την ιδέα να τζαμάρουμε ζωντανά στα τρίτα γενέθλια του χώρου. Τότε παίζουμε  για πρώτη φορά το όνομα Birthday Kicks και από τότε μας ακολουθεί. Ο Ντίνος ξαναγυρίζει στη Μελβούρνη και συνεχίζουμε με το Jeroen να ψαχνόμαστε για ντράμερ.  Κάποια στιγμή περνάει από τη μπάντα και ο Κανέλος, ο πρώην κιθαρίστας των Deus X Machina, που παίζει τύμπανα για πρώτη του φορά μαζί μας. Μερικές προσπάθειες κρατούν λίγο περισσότερο από 1-2 μήνες και μας επιτρέπουν να δημιουργήσουμε ένα πρωτόλειο υλικό που το παρουσιάζουμε ζωντανά σε live μαζί με μπάντες όπως οι Planet of Zeus, οι 1000Mods, οι BLML και οι This Is Nowhere. Τον Ιανουάριο του 2013 γνωριζόμαστε με τον Soco στο live των METZ στη Λάρισα. Από τις πρώτες δοκιμές μαζί του στα τύμπανα καταλαβαίνουμε ότι μπορούμε να φτιάξουμε μπάντα. Το Μάρτιο του 2013 επισημοποιούμε τη σχέση μας και τον Απρίλιο κάνουμε μαζί το πρώτο μας live σε ένα αγρόκτημα στον Τύρναβο. Από τότε μέχρι τώρα μετράμε χιλιάδες ώρες μαζί στο στούντιο, περισσότερα από 40 live στη γύρω περιοχή, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και 2 κυκλοφορίες σε βινύλιο.

Με την προϋπόθεση ότι κάποιος δεν είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με το υλικό σας, πως θα περιγράφατε σε αδρές γραμμές την μουσική με την οποία καταπιάνεστε;
Γνωρίζοντας από την αρχή ότι αυτή η ερώτηση είναι η δυσκολότερη για να απαντηθεί από μια μπάντα και ξέροντας ότι αφήνουμε από έξω στιγμές που αγαπάμε και ήχους που μας στοιχειώνουν, θα λέγαμε ότι αυτό που παίζουμε θα μπορούσε να περιγραφεί χοντρικά ως βαρύ ψυχεδελικό rock’n’roll. 

Ποιες είναι οι βασικές μουσικές επιρροές των Birthday Kicks; Υπάρχουν άλλα ερεθίσματα εκτός μουσικής, που σας εμπνέουν και  συνδιαμορφώνουν την αισθητική και την γενικότερη στάση της μπάντας; 
Οι μουσικές επιρροές δεν μας απασχολούν ιδιαίτερα. Πολλές φορές συζητάμε για κομμάτια και μπάντες που μας κάνουν εντύπωση από garage, punk και rock’n’roll μέχρι post rock, stoner, heavy, jazz, electronica, blues ή folk. Νομίζω ότι όταν πάμε να μιλήσουμε για είδη μουσικής και προτιμήσεις ή επιρροές, πολλές φορές ξεχνάμε το βασικό διαχωρισμό. Δηλαδή ότι η μουσική χωρίζεται σε δυο είδη. Στην καλή μουσική και την κακή μουσική. Οι επιρροές μας λοιπόν πιστεύουμε ότι συγκαταλέγονται στην πλειοψηφία τους στην καλή μουσική. Όσον αφορά τα εκτός μουσικής που διαμορφώνουν την αισθητική της μπάντας, και οι τρεις συναντιόμαστε στη γοητεία της πάλης του αδύναμου ενάντια στον δυνατό και στο δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο ρεαλισμό της συλλογικής προσπάθειας για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.
Birthday Kicks band photo

Είστε ένα σχήμα με έδρα την Λάρισα. Πως λειτουργεί αυτό σε σχέση με τις δραστηριότητες και την δημιουργικότητα της μπάντας;
Μια χαρά. Η Λάρισα είναι μια αρκετά μεγάλη πόλη ώστε να δίνει πολλά ερεθίσματα σε όποιον έχει ανοιχτά τα μάτια του, αλλά επίσης όχι τόσο μεγάλη ώστε να σε καταπίνει στην καθημερινότητά της. Οι συναντήσεις της μπάντας είναι πιο εύκολες σε σύγκριση με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και λόγω της γεωγραφικής της θέσης, οι ευκαιρίες για live σε άλλες πόλεις, χωρίς απαγορευτικό κόστος λόγω οδοιπορικών και διαμονής, είναι πολλές.

Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό underground έχει μια έντονη παρουσία και σε πλήθος κυκλοφοριών αλλά και σε ποιότητα. Φυσικά όμως για να βαφτίσουμε κάτι ως «σκηνή» δεν αρκεί ο συγγενικός ήχος, αλλά και η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη ανάμεσα στα σχήματα. Αισθάνεστε μέρος μιας τέτοιας εγχώριας μουσικής σκηνής;
Όσο περνάει ο καιρός, κάνουμε όλο και περισσότερες γνωριμίες με ανθρώπους που παίζουν μουσική, συντηρούν σχήματα, χώρους, διοργανώνουν φεστιβάλ ή γράφουν σε διάφορα μέσα για την ελληνική σκηνή. Κάποιους ανθρώπους από αυτούς τους νιώθουμε πια σαν φίλους μας, επικοινωνούμε συχνά, ανταλλάσσουμε απόψεις και γνώμες για τραγούδια, live, συνθέσεις, παραγωγές κλπ. Έχουμε κι εμείς την εντύπωση ότι βγαίνει κάτι πολύ καλό από την ατμόσφαιρα που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα σε σχέση με την underground μουσική. Δεν είναι κάτι πλασματικό όπως παλιότερα. Φαίνεται ότι υπάρχει πολύ κάρβουνο και αυτό βοηθάει τη μηχανή να τρέχει παρά τα εμπόδια. Χρησιμοποιείς τη λέξη συντροφικότητα και πιστεύουμε ότι όντως, η σχέση αυτή που αναπτύσσεται δεν είναι απλή γνωριμία, συμπάθεια, φιλία αλλά είναι συντροφική σχέση. Όλο και περισσότερο, αισθανόμαστε μέρος ενός πράγματος που μας υπερβαίνει. Αυτή η σχέση επιβεβαιώθηκε στην περίπτωση μας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Έξι μπάντες της ελληνικής σκηνής, δυο φεστιβάλ και οκτώ distro “έβαλαν πλάτη” για να μπορέσουμε να κόψουμε σε βινύλιο το Black Echo Trap. Χωρίς αυτή την κοινότητα ανθρώπων δεν θα τα καταφέρναμε να κυκλοφορήσουμε τη μουσική μας.

Ας επιστρέψουμε στα του δίσκου. Πως ήταν η διαδικασία ηχογράφησης του πρώτου σας full length;
Ηχογραφήσαμε το δίσκο μέσα σε 3 μέρες στο Red House της Θεσσαλονίκης, στα τέλη του Φεβρουαρίου του 2015. Ακολουθήσαμε ενστικτωδώς το Μάνο από τους Craang, όταν μας είπε ότι μαζί, εκεί, μπορούμε να βγάλουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Ο Μάνος ηχογράφησε το δίσκο, έκανε τη μίξη και ήταν πάντα το τέταρτο μέλος της μπάντας σε ολόκληρη τη διαδικασία. Ακόμα και τώρα τον αισθανόμαστε παρών σε ό,τι κάνουμε, ακόμα και στα live μας ή στις πρόβες. Όταν πήγαμε στη Θεσσαλονίκη είχαμε συγκεντρώσει ίσα-ίσα τα χρήματα που θα κάλυπταν το στούντιο. Κυριολεκτικά δεν μας είχαν μείνει χρήματα ούτε για να καλύψουμε το φαγητό εκείνων των ημερών. Ζητήσαμε από τις οικογένειές μας να μας φτιάξουν τυρόπιτες που τις συσκευάσαμε προσεκτικά και προμηθευτήκαμε 10 λίτρα κρασί. Για τρία εικοσιτετράωρα κλειστήκαμε στο στούντιο. Τα βράδια κοιμόμασταν στους καναπέδες ή στη μοκέτα του στούντιο. Τρεφόμασταν με τυρόπιτα που τη ζεσταίναμε επάνω στο κεφάλι του Orange, μπερδεύαμε καφέ με κρασί και προχωρούσαμε χωρίς να μπορούμε να αντιληφθούμε αν έξω είναι μέρα ή νύχτα. Κάποιες στιγμές περνούσαν από το στούντιο φίλοι από τους Craang, τους Electro Vampires και τους Roundlights. Αυτές οι μέρες ήταν η καλύτερες της μπάντας, ζήσαμε πραγματικά σαν οικογένεια και κάπως παρόμοια σκοπεύουμε να ηχογραφήσουμε και το επόμενο album μας. Κάποια από τα καινούρια κομμάτια που παίζουμε στα live και θα ηχογραφήσουμε στο άμεσο μέλλον, γραφτήκαν εκεί, στο Red House, τα βράδια, όταν ο Μάνος έπρεπε να φύγει για 6-7 ώρες για να ξεκουραστεί στο σπίτι του και να δει την οικογένειά του κι εμείς κλειδωνόμασταν στο στούντιο περιμένοντας πότε θα αρχίσει το επόμενο session.    

Αν και προσωπικά μου λείπει η κυκλοφορία του δίσκου σας σε cd, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την κίνησή σας  πέρα από το βινύλιο, να κυκλοφορήσετε το δίσκο σας  σε ψηφιακή μορφή η οποία όμως συνοδεύεται από μια σειρά από κάρτες με το επίσημο artwork του δίσκου και τους στίχους των τραγουδιών. Πιστεύετε ότι η αίσθηση του «χειροπιαστού» εν τέλει βοηθά στην γενικότερη μύηση ενός ακροατή στο περιεχόμενο ενός άλμπουμ;
Cd δεν κυκλοφορήσαμε γιατί τα τελευταία χρόνια δεν αγοράζουμε καθόλου cd. Μας γοητεύει η διαδικασία αναπαραγωγής της μουσικής στο βινύλιο, αν και ξέρουμε από πριν ότι με αυτή την επιλογή στερούμε τη δυνατότητα σε κάποιους φίλους να υποστηρίξουν τη μπάντα καθώς δεν διαθέτουν πικάπ. Η ιδέα με τις κάρτες μας ήρθε όταν είδαμε την εξέλιξη του artwork που δούλευε ο Πέτρος Βούλγαρης. Από την αρχή είχαμε φανταστεί το δίσκο έτσι ώστε κάθε κομμάτι να έχει ένα συγκεκριμένο εικαστικό θέμα. Ο Πέτρος ανταποκρίθηκε τέλεια σε αυτή την ιδέα και στο τέλος είχαμε στα χέρια μας, πέρα από το εξώφυλλο, 8 υπέροχα σχέδια, ένα για κάθε κομμάτι. Το τυπώσαμε δοκιμαστικά και συνειδητοποιήσαμε ότι όλοι μας θα θέλαμε να έχουμε από ένα σετ με αυτά τα σχέδια, ανεξάρτητα από το δίσκο. Το «χειροπιαστό» δεν μας απασχόλησε όταν μας ήρθε η ιδέα με τις κάρτες. Δηλαδή, δεν το αναλύσαμε. Προχωρήσαμε ενστικτωδώς και πιο γρήγορα από όσο σκεφτόμασταν. Στην αρχή σκεφτήκαμε να τα διαθέσουμε μόνο ως κάρτες σε μερικούς φίλους αλλά αργότερα συνειδητοποιήσαμε ότι αν βάζαμε κι ένα link για να μπορεί κάποιος να κατεβάσει τα κομμάτια του δίσκου, η ιδέα θα συμπληρωνόταν ιδανικά. Δεν είχαμε και πολύ άδικο τελικά. Όλοι οι φίλοι μας που είδαν τα σετ με τις κάρτες εκδήλωσαν την ίδια ευχάριστη έκπληξη και αρκετά από αυτά τα σετ έχουν ήδη βρει ζεστασιά σε αρκετά σπίτια.
Black Echo Trap, release poster

Αυτές τις μέρες είστε στο δρόμο για την προώθηση του “Black Echo Trap” και στις 26 Μαρτίου θα παρουσιάσετε το δίσκο στην έδρα σας τη Λάρισα. Έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία για εσάς, το συγκεκριμένο live;
Εντάξει, ένα live μας στη Λάρισα είναι ξεχωριστό γεγονός για εμάς. Είναι αφορμή να μαζευτούμε όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί και να περάσουμε καλά. Αυτό ειδικά το live διαφέρει σε τέσσερα σημεία όμως: 1. Είναι το πάρτι μας για την κυκλοφορία του Black Echo Trap και έχουμε σκοπό να το κάψουμε. Θα είναι η πρώτη φορά που θα παίζουμε αυτά τα κομμάτια και κάποιοι από τους φίλους μας στη Λάρισα θα τα ξέρουν αφού τα έχουν ακούσει τώρα στο δίσκο. Μπορεί να τα τραγουδάμε κι όλοι μαζί, ποιος ξέρει,  χε χε. 2. Είναι στο Stage, από όπου πρωτοξεκινήσαμε με το όνομά μας Birthday Kicks. Σε μια χρονική στιγμή που μας βρίσκει να ακούγεται η μουσική μας από την Αμερική μέχρι την Αυστραλία, το να παρουσιάζουμε το δίσκο μας στο «σπίτι» μας, έχει έναν ισχυρό συμβολισμό. 3. Κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να φέρουμε στη Λάρισα τους Screaming Fly και να παίξουμε παρέα. Θα είναι η δεύτερη φορά που παίζουμε μαζί. Η πρώτη ήταν τον περασμένο Νοέμβριο στην Αθήνα, σε ένα κατάμεστο ΤΙΚΙ, όπου παίξαμε μαζί KRAAK, Birthday Kicks και Screaming Fly. Έχουμε πάθει πλάκα με αυτή τη μπάντα. Όποιος δεν την έχει ακούσει μέχρι στιγμής, ας κάνει ένα κόπο να τσεκάρει στο youtube κάποια κομμάτια τους γιατί θα μετανιώσει αν τους χάσει και τους ανακαλύψει μετά. 4. Η μουσική που θα ακούγεται πριν και μετά τα live των συγκροτημάτων θα επιλέγεται από την ομάδα Heavy Lifting CLV, που τον τελευταίο καιρό κρατάει ένα κομμάτι αυτής της πόλης ζωντανό. Οπότε, όλοι έχουν κάθε λόγο να έρθουν στο Stage νωρίς και να φύγουν αργά!

Ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις των Birthday Kicks ;
Όπου μπορούμε να παίζουμε live θα το κάνουμε. Ήδη έχουμε 2 live τον Απρίλιο στην Αθήνα, σε 2 φεστιβάλ. Στο Dope Psych Festival, την 1η Απριλίου στο ΑΝ στα Εξάρχεια, μαζί με τους Wedge από τη Γερμανία, τους Sativa από την Βουλγαρία και τους Αθηναίους 7-Οdds. Επίσης, στο 5ο Music Highway Festival στις 16 Απριλίου στο Κύτταρο μαζί με τους παλιόφιλους  Thee Holy Strangers και Mr Highway Band καθώς και τους Underdogs που ανυπομονούμε να ακούσουμε για πρώτη φορά. Το Μάιο έχει προγραμματιστεί ήδη να παίξουμε μαζί με τους Uncle Acid & the Deadbeats στη Θεσσαλονίκη, ενώ περιμένουμε πώς και πώς το φεστιβάλ των φίλων μας στον Αλμυρό για να μοιραστούμε τη σκηνή με τους Truckfighters και άλλες σπουδαίες μπάντες, στις αρχές του Αυγούστου. Κάπου μέσα σε όλα αυτά, θα ηχογραφήσουμε και τον καινούριο μας δίσκο, του οποίου το υλικό είναι έτοιμο κατά 80% αυτή τη στιγμή, και κάποια από τα κομμάτια θα ακουστούν και στο live μας στο Stage.

Ο επίλογος δικός σας. 
Στηρίζουμε την τοπική και εγχώρια σκηνή, άλλοτε αγοράζοντας δίσκους και άλλοτε πηγαίνοντας σε συναυλίες. Τόσο οι δίσκοι όσο και τα live δεν έχουν τίποτα πια να ζηλέψουν από συγκροτήματα του εξωτερικού. Ίσως το αντίθετο συμβαίνει πια. Επίσης, κρατάμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Το rock’n’roll ήταν ανέκαθεν η μουσική που εξέφραζε ό,τι καταπιέζεται και ψάχνει μια μικρή ρωγμή για να ξεχυθεί στα μούτρα του καθωσπρεπισμού και του «δεν βαριέσαι».


birthday kicks live band photo


Vasilis Durden

No comments:

Post a Comment