Οι ντόπιοι στα Ιμαλάια μπορεί να καπνίζουν διάφορα και να έχουν παραισθήσεις κατα καιρούς, με τις μαρτυρίες για θεάσεις μαλλιαρών Yeti να είναι μόνιμες από το 1832 και ύστερα. Ομοίως, στα δάση της Βορειοδυτικής Ακτής της αμερικανικής ηπείρου διάφοροι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είδαν κάποιο Bigfoot να βολοδέρνει και να ξεριζώνει δέντρα.
Στην Ελλάδα δε χρειάζεται να προσπαθήσουμε να πείσουμε κανέναν ότι "Πράσινα Yeti" έκαναν την εμφάνισή τους, καθώς εδώ και 2 μήνες περίπου τα Green Yeti όχι απλά προσγειώθηκαν στα κεφάλια μας σαν μετεωρίτης αλλά κυκλοφορούν πλέον βρυχώμενα ανάμεσά μας.
Πριν φτάσουν ως εδώ, φαίνεται να έχουν μεταβολίσει για τα καλά όλη την κληρονομιά που άφησαν οι Sleep αλλά και καθοδόν προς τη Γη πρέπει να καταπιαν 5-6 πλανήτες και κάμποσους τόνους αστρικής σκόνης δίνοντας έναν πιο επικό και ατμοσφαιρικό χαρακτήρα στο "βρυχηθμό" τους. Είτε είχες προηγούμενη επαφή με τον ήχο του συγκροτήματος είτε τους γνωρίζεις τώρα για πρώτη φορά, το άλμπουμ αυτό αποτελεί γροθιά στο στομάχι.
Για 62 λεπτά "ταλαιπωρεί" τ'αυτιά και το μυαλό σου αυτό που θα ταίριαζε να είναι το ηχητικό υπόβαθρο σε επική ταινία με εκατοντάδες προελαύνοντα μαλλιαρά, πράσινα Yeti να βαδίζουν αργά, με συντονισμένα βαριά βήματα σείοντας το έδαφος. Τέσσερα τραγούδια απαρτίζουν το δίσκο με το μικρότερο να έχει διάρκεια 9 λεπτά και το μεγαλύτερο 19!. Με αυτά τα δεδομένα κάποιος μπορεί να περίμενε ότι το συγκρότημα θα αναλωνόταν σε ένα ατελείωτο τζαμάρισμα, κι όμως μόνο αυτό δε συμβαίνει, και ο ακροατής μπορεί εύκολα να παρακολουθήσει την "ανάπτυξη" των κομματιών χωρίς
Στην Ελλάδα δε χρειάζεται να προσπαθήσουμε να πείσουμε κανέναν ότι "Πράσινα Yeti" έκαναν την εμφάνισή τους, καθώς εδώ και 2 μήνες περίπου τα Green Yeti όχι απλά προσγειώθηκαν στα κεφάλια μας σαν μετεωρίτης αλλά κυκλοφορούν πλέον βρυχώμενα ανάμεσά μας.
Πριν φτάσουν ως εδώ, φαίνεται να έχουν μεταβολίσει για τα καλά όλη την κληρονομιά που άφησαν οι Sleep αλλά και καθοδόν προς τη Γη πρέπει να καταπιαν 5-6 πλανήτες και κάμποσους τόνους αστρικής σκόνης δίνοντας έναν πιο επικό και ατμοσφαιρικό χαρακτήρα στο "βρυχηθμό" τους. Είτε είχες προηγούμενη επαφή με τον ήχο του συγκροτήματος είτε τους γνωρίζεις τώρα για πρώτη φορά, το άλμπουμ αυτό αποτελεί γροθιά στο στομάχι.
Για 62 λεπτά "ταλαιπωρεί" τ'αυτιά και το μυαλό σου αυτό που θα ταίριαζε να είναι το ηχητικό υπόβαθρο σε επική ταινία με εκατοντάδες προελαύνοντα μαλλιαρά, πράσινα Yeti να βαδίζουν αργά, με συντονισμένα βαριά βήματα σείοντας το έδαφος. Τέσσερα τραγούδια απαρτίζουν το δίσκο με το μικρότερο να έχει διάρκεια 9 λεπτά και το μεγαλύτερο 19!. Με αυτά τα δεδομένα κάποιος μπορεί να περίμενε ότι το συγκρότημα θα αναλωνόταν σε ένα ατελείωτο τζαμάρισμα, κι όμως μόνο αυτό δε συμβαίνει, και ο ακροατής μπορεί εύκολα να παρακολουθήσει την "ανάπτυξη" των κομματιών χωρίς
να χαώνει.
Παρόλη τη μεγάλη διάρκεια των συνθέσεων το τρίο από την Αθήνα δεν καταφεύγει σε υπερβολές και "φλυαρίες" αλλά προτιμά να μεταβαίνει από το ένα μουσικό θέμα στο άλλο με τρόπο που δεν κουράζει αλλά σου δίνει συνέχεια κάτι νέο να περιμένεις (βλέπε Old Man).
Κι αν στο πρώτο άκουσμα γίνεται ξεκάθαρο πως κιθάρα, μπάσο και ντραμς δεσπόζουν το καθένα με τον τρόπο του ακόμα και μεμονωμένα σε διάφορες στιγμές του άλμπουμ, τα φωνητικά έρχονται να σηκώσουν αρκετό από το βάρος των συνθέσεων και να δώσουν έναν πιο επικό, σκοτεινό αλλά και τραγικό τόνο κατά περιπτώσεις.
Σε αυτό το σημείο, μου φαίνεται περιττό να συνεχίσω να φλυαρώ με κίνδυνο να πω υπερβολές ή να αποθεώσω ένα άλμπουμ που ήδη έχει μπει στη λίστα μου με τα καλύτερα εγχώρια άλμπουμ του 2016. Πατήστε το ρημάδι το play στο bandcamp του συγκροτήματος και σχηματίστε τη δική σας άποψη και παράλληλα επιδιώξτε να δείτε ζωντανά τους Green Yeti, με πρώτη σας ευκαιρία αυτήν στις 6 Μαϊου καθώς θα ανοίξουν τη συναυλία των Egypt στο AN Club.
Παρόλη τη μεγάλη διάρκεια των συνθέσεων το τρίο από την Αθήνα δεν καταφεύγει σε υπερβολές και "φλυαρίες" αλλά προτιμά να μεταβαίνει από το ένα μουσικό θέμα στο άλλο με τρόπο που δεν κουράζει αλλά σου δίνει συνέχεια κάτι νέο να περιμένεις (βλέπε Old Man).
Κι αν στο πρώτο άκουσμα γίνεται ξεκάθαρο πως κιθάρα, μπάσο και ντραμς δεσπόζουν το καθένα με τον τρόπο του ακόμα και μεμονωμένα σε διάφορες στιγμές του άλμπουμ, τα φωνητικά έρχονται να σηκώσουν αρκετό από το βάρος των συνθέσεων και να δώσουν έναν πιο επικό, σκοτεινό αλλά και τραγικό τόνο κατά περιπτώσεις.
Σε αυτό το σημείο, μου φαίνεται περιττό να συνεχίσω να φλυαρώ με κίνδυνο να πω υπερβολές ή να αποθεώσω ένα άλμπουμ που ήδη έχει μπει στη λίστα μου με τα καλύτερα εγχώρια άλμπουμ του 2016. Πατήστε το ρημάδι το play στο bandcamp του συγκροτήματος και σχηματίστε τη δική σας άποψη και παράλληλα επιδιώξτε να δείτε ζωντανά τους Green Yeti, με πρώτη σας ευκαιρία αυτήν στις 6 Μαϊου καθώς θα ανοίξουν τη συναυλία των Egypt στο AN Club.
No comments:
Post a Comment