Είναι κάτι τύποι εκεί έξω, που μεγάλωσαν κάνοντας skate ακούγοντας MC5, Death (τους καλούς από το Detroit), Black Sabbath, Witchfinder General, Black Flag, Thin Lizzy, Tank… Στη πορεία λοιπόν άρχισαν να παίζουν σε μπάντες ισορροπόντας μεταξύ proto-punk/hardcore και heavy metal (το καλό το εγγλέζικο new wave). Μιάς και κατά τη γνώμη μου δεν παίρνουν το credit που τους αναλογεί, είπα να προτείνω 4-5 απ’ αυτές, μπας και αξιωθεί κανένας να ρίξει μια αυτιά.
Πρώτοι και καλύτεροι λοιπόν, οι Kαλιφορνέζοι Annihilation Time. Ξεκινώντας το 2001, κυκλοφόρησαν 3 full-length και ένα EP για να διαλυθούν το 2009. Ο ομώνυμος δίσκος (καθώς και το ΕΡ τους "Bad Reputation") κινούνται περισσότερο κοντά στους πρώιμους Black Flag. To 2005 κερνάνε φάπες προς πάσα κατεύθυνση με τη δεύτερη δουλειά "ΙΙ", όπου το crossover με το proto-metal κάνει δυνατή εμφάνιση ενώ το '08 κυκλοφορούν την τελευτάια δουλειά σαν Annihilation Time, "III: Tales of the Ancient Age" παραμένοντας στα ίδια επίπεδα ενέργειας και μετά από ένα χρόνο διαλύονται αν και οι αλλαγές στη σύνθεση τους ήταν συνήθεις με τον κεντρικό πυρήνα να μένει σταθερός.
Δείγμα:
Κάποια μέλη των Annihilation Time, σχημάτισαν στη πορεία τους Lecherous Gaze. οι οποίοι λίγο πολύ αποτελούν φυσική εξέλιξη των ΑΤ, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο hard rock κομμάτι παρά στο punk. Δύο albums και ένα ΕΡ ως τώρα με τον πρώτο τους δίσκο “On The Skids” να ξεχωρίζει.
Δείγμα:
Και συνεχίζουμε με τους The Shrine, οι οποίοι είναι και αποκαϊδια ολκής. Δύο δίσκοι ως τώρα και γι’αυτούς, το “Primitive Blast” του 2012 και το περσινό “Bless Off”. Χωρίς να είναι τίποτα το ιδιαίτερο ή πρωτοπόρο, εδώ έχουμε να κάνουμε με μουσική για μπύρες, πάρτυ και καλοπέραση. Και τα δύο δισκάκια ξεχειλίζουν από ενέργεια. Ότι καλύτερο (μετά το Thrash σαφώς) για το καλοκαίρι που έρχεται σιγά σιγά. Να σημειωθεί πως πέρυσι έβγαλαν και ένα single διασκευάζοντας το “Waiting For The War” από τους Soggy. Αν τους πετύχετε πουθενά live, να τιμήσετε όπωσδηποτε παίρνοντας και κάνα δυο εξάδες μπύρες μαζί.
Δείγμα:
Επόμενη μπάντα, είναι οι Ολλανδοί Death Alley (όπου έχουμε τον κιθαρίστα των Devil’s Blood και πρώην μέλη των Mühr). Παρόλο που δημιουργήθηκαν το 2013, το μόνο που έχουμε στα χέρια μας είναι ένα 7ιντσο “Over Under / Dead Man's Bones” και ένα 7” split με τους Peter Pan Speedrock. Σε ενάμιση μήνα βγαίνει το ντεμπούτο τους οπότε όλα καλά. Μιλάμε για μια άκρως απολαυστική μπάντα, η οποία ακούγεται λίγο πιο heavy rock και σε στιγμές nwobhm από τις υπόλοιπες. Ζωντανά είναι απολαυστικότατοι (διασκευάζουν και Flower Travellin’ Band) και τις δύο φορές που τους πέτυχα, με αποκορύφωμα το tour με τους The Shrine και τους Dirty Fences.
Δείγμα:
Στο ίδιο πνεύμα με τους Annihilation Time, βρίσκουμε και τους επίσης Καλιφορνέζους Blasting Concept. Ένα 7ιντσο και ένα 12ιντσο απ’αυτά τα παρτάλια μέχρι στιγμής και αναμένουμε τη νέα τους δουλειά με τίτλο “Sloth Rocket” σύντομα.
No comments:
Post a Comment