[Interview] Million Hollers [GR]


Οι Million Hollers από τη Θεσσαλονίκη αποτελούν αγαπημένο συγκρότημα και του υποφαινόμενου αλλά και πολλών άλλων ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα όπου έχουν κάνει και την πληθώρα των εμφανίσεών τους όσα χρόνια είναι ενεργοί.

Η αλήθεια είναι ότι ενώ έχουν "χτυπήσει" δυο φορές με αντίστοιχα EP μας έχουν αφήσει δισκογραφικά πεινασμένους καθώς όλοι περιμένουμε την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά. Εν αναμονή της πολυπόθητης κυκλοφορίας λοιπόν βρήκαμε ευκαιρία να μιλήσουμε με τη Λαμπρινή (κιθάρα-φωνή) και σας παραθέτουμε τη μίνι αυτή συνέντευξη.

Καλώς ήρθατε στο Downtuned. Δεδομένου ότι έχετε παρουσία αρκετών χρόνων δε νομίζω ότι υπάρχει ανάγκη για συστάσεις. Από τότε έως σήμερα τι έχει μείνει σταθερό στο συγκρότημα και στον τρόπο που δουλεύετε και τι έχει αλλάξει;
Οι Hollers είναι 4,5 χρονών. Όσο (ή αν) εξελίσσεται ο τρόπος σκέψης σου σαν άνθρωπος και κατ’επέκταση σαν μουσικός, εξελίσσονται και οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους γύρω σου, αρα και με τους μουσικούς με τους οποίους παίζεις. Με το Νίκο (προηγούμενο ντραμερ) και το Γιάννη (κιθάρα) για παράδειγμα παίζαμε πολύ διαφορετικά τον πρώτο χρόνο της μπάντας σε σχέση με πέρσι για παράδειγμα. Είναι καλό να αλλάζουν τα πράγματα ή έστω να εξελίσσονται με καλές σταθερές βάσεις. Ο καινούριος ντραμερ (Δημήτρης) που είναι μαζί μας από το περασμένο καλοκαίρι δίνει τώρα το δικό του στίγμα στο μουσικό ύφος. Όταν έρχεται ένα νέο άτομο φυσικά και θα αλλάξουν τα πράγματα. Οσον αφορά στα live κινούμαστε σε λίγο πιο αργή συχνότητα, λόγω έλλειψης κοινών χρόνων κυρίως.

Πόσο εύκολο ήταν να κάνετε τα πρώτα βήματα σαν συγκρότημα και να καταλήξετε στον ήχο που τελικά αποφασίσατε να υιοθετήσετε ως μουσικό στυλ;
Η αρχική ιδέα για τη μπάντα ήταν δική μου και πολύ σύντομα συναντήθηκε με τα γούστα του Νίκου (προηγούμενος ντράμερ) και του Γιάννη. Ο ήχος ήρθε από τα κοινά μας ακούσματα που παρ’ολο που δε γνωριζόμασταν πολύ, ήταν πολύ κοντινά. Στη Θεσσαλονίκη είναι πολύ εύκολο να κάνει οποιοσδήποτε ένα πρώτο live κάπου, κάπως. Αν ακούσει κόσμος και του αρέσει, θα έρθει και στο επόμενο. Από κει και πέρα είναι τι στόχους βάζει η κάθε μπάντα, τι θέλει να κάνει... Εμείς κινηθήκαμε κάπως διαισθητικά, θέλαμε απλά να παίζουμε σ’αυτο το στυλ.

Τα μέλη των Million Hollers συμμετείχαν και σε άλλα συγκροτήματα στο παρελθόν; Σήμερα που άλλου συμμετέχουν; Το να συμμετέχετε σαν μέλη και σε άλλα συγκροτήματα είναι προσωπική ανάγκη ή απλά προέκυψε λόγω παρέας, φίλων και γενικότερα του κύκλου σας;
Εμένα είναι η δουλειά μου προσωπικά, μ’αυτο ασχολούμαι στη ζωή μου δηλαδή. Σε κάποιες μπάντες παίζεις για “διασκέδαση” και προσωπική ανάγκη (όπως στους Hollers δηλαδη) και σε άλλες για βιοποριστικούς λόγους. Ενδεικτικά, αυτό το διάστημα ο Δημήτρης παίζει, μεταξύ πολλών άλλων, στους Super Stereo και στους 2L8 και εγώ στην καινούργια μπάντα του Γιάννη Αγγελάκα. Οι μουσικοί της Θεσσαλονίκης γνωρίζονται σχεδόν όλοι μεταξύ τους και επειδή ειναι μικρή και η πόλη γίνονται πολλές συνεργασίες μεσα στον “κύκλο”. Ή μήπως είναι τετράγωνο;

Έχετε κυκλοφορήσει ήδη δύο EP. Ποια ήταν τα προβλήματα που αντιμετωπίσατε για την παραγωγή και την κυκλοφορία τους και πως αυτά θα επηρεάσουν πλέον κάποια μελλοντική σας δουλειά;
Το κυριότερο και ίσως μοναδικό πρόβλημα για τις μπάντες της πόλης όσον αφορά τις κυκλοφορίες είναι τα ΛΕΦΤΑ. Τα έσοδα μιας τέτοιας μπάντας έρχονται από τα ελάχιστα πληρωμένα live και τα δυο πράγματα που θα πουλάς στο merch. Για να μαζευτεί ένα ποσό που θα σου επιτρέψει να κάνεις μια ολοκληρωμένη και ποιοτική παραγωγή δίσκου, χρειάζεται παρα πολύς χρόνος και χρήμα όπως προείπα. Εμάς και οι δυο κυκλοφορίες μας για παράδειγμα είχαν χρονοκαθυστέρηση ένα χρόνο. Και το αλμπουμ που σκοπεύουμε να γράψουμε μάλλον θα αργήσει να έρθει στα αυτιά σας για τους ίδιους λόγους.

Τα τελευταία χρόνια παρόλο που η κατάσταση στη χώρα χειροτερεύει έχουμε δει την εγχώρια underground σκηνή να ανθεί, τον κόσμο να ανταποκρίνεται πολύ θετικά και νέα αξιόλογα συγκροτήματα να έμφανίζονται με αξιώσεις στο χώρο. Τελικά μήπως αυτό είναι μια υποσυνείδητη αντίδραση για να ξεφύγουμε από τη καθημερινή και αυξανόμενη μιζέρια; Τι άλλο δίνει ώθηση στο χώρο κατά τη γνώμη σου;
Πάντα μια ανάγκη για να εκφράσεις ή να ξεφύγεις από κάτι ή απλά να δημιουργήσεις ή και να καταστρεψεις κατι ωθούσε τους ανθρωπους να κάνουν μουσική. Ειναι παντος καιρου αυτό το μοτίβο και πόσο μάλλον στην εποχή μας. Στη Θεσσαλονίκη συγκεκριμένα που πολλοί παραπονιούνται, εγώ θεωρώ οτι μια χαρά μπαντες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, γιατί ετσι κινείται η πόλη, παμε σε live συνέχεια και πάει μπροστα το πράγμα αν βλέπει μπροστά και το μυαλουδάκι των ανθρώπων. Η μουσική είναι καταφύγιο έτσι κι αλλιώς. Ώθηση στο χώρο δίνει η παρουσία στα live και η στήριξη των δίσκων (οικονομική και μη) κυριως, γιατί αυτές οι κινήσεις επιτρέπουν και στις μπάντες να κάνουν ευκολότερα το επόμενο τους βήμα.

Οι συνθέσεις σας έχουν βάση στα blues. Θα παραμείνετε πιστοί και στις επόμενες κυκλοφορίες σας σε αυτό ή υπάρχουν ιδέες και για άλλες μουσικές "εκτροπές";
Γενικά σαν είδος το μπλουζ θεωρώ ότι είναι πιο πολύ επιρροή μας παρά χαρακτηρισμός του ήχου της μπάντας. Δε μπορώ να μας κατατάξω σε ένα μουσικό είδος. Δεν έχουμε κάποιο σκοπό συγκεκριμένο για εξέλιξη του στυλ, βλέποντας και κάνοντας, αναλόγως με τις ανάγκες έκφρασης και με τα πράγματα που ακούμε κατα καιρούς. Προσωπικά όμως αν ήταν να αλλάξει τελείως το στυλ της μπάντας, θα προτιμούσα να κάνω μια καινούρια.

Ο ντράμμερ σας παραπονιέται που δεν έχει έναν μπασίστα στο πλάι του για το ρυθμικό κομμάτι των συνθέσεων ή του τραβάτε το αυτί; 
Ο νέος ντράμμερ (Δημήτρης) ήρθε στη μπάντα σε μια φάση που η έλλειψη μπάσου έχει ήδη καθιερωθεί, πλέον είναι σχεδόν αδιαπραγμάτευτο αυτό, συμφιλιωθήκαμε κι εμείς με αυτό το χαρακτηριστικό μας και έτσι μας έχει μάθει και ο κόσμος. Μια χαρά μας έχει πάει μέχρι τώρα, γιατί να το αλλάξουμε;

Είστε συγκρότημα με αρκετή δραστηριότητα και πολλές ζωντανές εμφανίσεις. Πως βλέπετε την επικοινωνία με το κοινό κατά τη διάρκεια μια συναυλίας; Η θετική ανάδραση του κοινού καταλήγει να είναι κίνητρο για εσάς ώστε να παίξετε με περισσότερο πάθος;
Όταν βλέπεις τον κόσμο να κουνιέται και να γουστάρει είναι πάντα πιο ωραία και φυσικά παίζεις με πιο πολύ διάθεση. Παρ’όλα αυτα εγω είμαι της άποψης ότι σε όλα τα live, είτε παίζεις για 10 ή για 10.000 κόσμο, πρέπει να παίζεις με την ίδια ορμή, σαν να’ναι η τελευταία σου φορά που έχει πει και κάποιος που δε θυμάμαι..

Πως φαντάζεστε τους Million Hollers το 2026;
Δεν ξέρω αν θα υπάρχουν καν. Με ενοχλούν οι σιτεμένες μπάντες που προσπαθουν, αλλα τελικά αναπαράγουν απλά τα προηγούμενα τους άλμπουμ με νεους τίτλους. Αν θα παίζουμε ακόμα πράγματα που θα είναι φρέσκα πρώτα στα δικά μας αυτιά και μετά στου κόσμου ναι, γιατι οχι; Καμια φορά ομως ειναι καλύτερα να πηγαίνεις στο επόμενο, αν ξεμείνεις από ιδέες. Βέβαια δεν ειναι και μακρια το ’26, δέκα χρονάκια ακομα, εδώ θα είμαστε και θα δούμε.

Αποτελεί προτεραιότητα για εσάς να μπορέσετε να βγείτε εκτός συνόρων; Και ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;
Πολύ ωραία θα ήταν να παίζαμε και εκτός Ελλάδας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και πάλι ένα budget το οποίο οι περισσότερες μπάντες τις θεσσαλονίκης δεν έχουν και ένα κοινό βέβαια το οποίο θα έρθει στα live σου, πρέπει κάπως να σε μάθει ο άλλος για να έρθει. Κάτι συζητούσαμε τελευταία για Βαλκάνια που είναι πιο εύκολο λόγω μικρής απόστασης αλλά προς το παρόν δεν έχουμε οργανώσει κάτι. Στη φάση που είμαστε τώρα θέλουμε να στρωθούμε να γράψουμε επιτέλους κι εμείς ένα full album, το οποίο έχει ξεκινήσει ήδη να μαγειρεύεται αργά αλλά μερακλίδικα.

Ποιά είναι η επόμενή σας ζωντανή εμφάνιση;
Είμαστε σε διαδικασία να κλείσουμε κάποια live μέσα στην άνοιξη, το μοναδικό που είναι επιβεβαιωμένο μέχρι στιγμής όμως είναι αυτό στο Rover στις 25 Μαϊου, για όλα τα υπόλοιπα επισκέπτεστε τη σελίδα μας στο facebook.

Σας ευχόμαστε καλύ επιτυχία και καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε. Ο επίλογος δικός σας.
Support your local bands!


επικοινωνία για ζωντανές εμαφνίσεις: Alive Art Performances: alive@hol.gr

Φωτογραφίες: Vasilis Durden

No comments:

Post a Comment